Saldırganlık

Saldırganlık
Teşhis Hakkında:
Agresyon kedi ve köpeklerdeki doğal bir davranıştır.  Ağrısı olan veya stresli bir durumda olan kedi ve köpeklerde agresyon göstermesi normaldir. Ancak yaşadığı ortamda ve kontrolsüz bir saldırganlık evcil hayvanlarda asla hoş görülmez. Bu tip saldırgan hayvanlar hem kendileri hem de diğer insan ve hayvanlar için tehlikelidirler. Bunun dışında saldırgan hayvanların sahipleri hem etik olarak hem de yasal olarak hayvanlarının yaptıklarından sorumludurlar.
Saldırganlık hakkındeki en önemli ve bilinmesi gereken nokta saldırganlığın öğrenilen bir davranış olduğudur. Bu hayvanlar (istemeden de olsa da) saldırganlık içeren davranışları öğrenmişlerdir.  Bu yüzden tıbbi ilaçlar bu sorunun çözümünde çoğu zaman işe yaramazlar. (neredeyse hiç)
Köpekler:

Köpeklerde saldırgan davranışlar bir kaç değişik türe ayrılmışlardır. Bunlar:
Durum ya da Baskın saldırganlık evdeki diğer bireylere yönelen saldırganlıktır. Köpekler arası, yeni insanlara, yabancılara yönelebilir. Evi ya da bölgeyi koruma içgüdüsü de saldırganlığa yol açabilir.
Korkuya bağlı saldırganlık oldukça zor durumlara yol açabilir. Çünkü korku kaynaklı saldırganlıkta köpek ısırmadan ya da saldırmadan önce bunu belli edecek davranışlar göstemez. Isırmadan önce havlama ya da hırlama yoktur. Doğrudan saldırı gerçekleşir.  Korku agresyonu gösteren köpekler diğer zamanlarda oldukça sevgi dolu köpekler olabilir.
Takip ya da yiyecek üzerine olan saldırganlık sslında oldukça doğal olan bir içgüdünün yanlış bir yola girmesiyle köpeğin kendi aile bireylerine yönelmesiyle oluşur. Takip saldırganlığı koşan hareket eden şeylere saldırmayla sonuçlanır. Araçlara saldıran köpekler trafik kazalarına uğrarken, aynı zamanda evdeki ya da misafir gelen küçük çocuklara veya hayvanlara  da saldırarak ciddi yaralanmalara neden olabilirler.
Kediler:

Kedilerdeki saldırganlık genelde kediler arasındaki saldırganlıktır. Eve yeni gelen kediye, bahçeye giren kediye yönelebilir. Oyuncaklarını koruma, sahibinin sevgisini kıskanma, saldırganlığa yol açabilir. Kedilerdeki sahibini ısırmayla sonuçlanan agresyon genellikle yanlış yönlenmiş saldırganlıktır. Örnek olarak bahçedeki diğer kediyle kavga ederken araya girerek ayırma esnasında ısırılabilirsiniz. Ancak burada agresyon esas olarak kedinin sahibine yönelttiği bir agresyon değildir.
Bazı kediler aşırı sevilmekten hoşlanmaz. Severken fazla bunaltırsanız bu tip kediler saldırganlaşabilir. Bunun altında yatan nedenin ne olduğu çözülememiştir. Tek çaresi aşırı sevmemektir.
Oyun saldırganlığı, göreceli olarak diğer kedilerden daha erken ayrılmış genç kedilerde ve yavrularda daha sık görülür. Kediler sahipleriyle oyun oynarlarken ısırmamalı veya tırmalamamalıdırlar. Eğer kediye uygun bir şekilde oynaması gerektiği öğretilmezse kolaylıkla agresyona dönebilir.
Teşhisle yaşamak:
Agresif hayvanla ilgili iki kritik nokta vardır: Davranış değişimi ve güvenlik.
Davranış değişimi programının bir kaç değişik formu vardır.  Agresif davranışlar gösterdiği durumlardan uzak durmak, hayvanın hayatından çıkarmak, alternatif davranışlar için eğitmek,  yeterli mental uyarımları temin etmek, yeterli fiziki egsersizi sağlamaktır.
Sorunlu durumlardan uzak durmak köpek ve sahibinin aldığı riskleri düşürür.
Eğitim köpeklerde pozitif bir ruhsal yapının kurulmasına yardımcı olur. Böylece hayvanınızla aranızdaki iletişim güçlenir.
Mental ve fiziki olarak sağlıklı köpeklerde saldırganlık çok nadirdir.  Yeterli fiziki egzersizi ve mental uyarımları köpeğinize sağlamalısınız.
Eğer köpeğinizi saldırgansa sorumluluğu sizdedir. Saldırgan bir köpekle yaşamayı tercih ederseniz sizi, başkalarını, diğer hayvanları ısırmasından siz sorumlusunuzdur.
Tedavi:
Birinci tedavi eğitimdir. Pek çok veteriner hekim buna katılmazlar bu konuda şüpheleri vardır. (bunlara ben de dahilim Ü.Y.) Pek çok davranış bilimcisi eğitmen vardır. (bizim ülkemizde davranış uzmanı veteriner hekim benim bildiğim sadece Tamer Dodurga Hocamız var. Eğitimci olarak ülkemizde http://www.stardogs.web.tr iyi olduklarını düşünüyorum)
Bir başka nokta, saldırganlığı ister istemez sahibinin teşvik ettiğidir. Bu konuda savunmaya geçmek yerine üçüncü bir gözden objektif değerlendirmelerini dinleyerek yardım almalısınız.
İlaçlar sadece uyutma kararı vermekden önce denenmelidir. Nadiren iyi sonuçlar alınabilmektedir.
Kedilerle oynarken saldırganlık davranışları gösterdiği ilk anda oyunu bırakıp onu görmezden gelin. ( oyunu bırakıp oradan uzaklaşın) Biraz mola vermeden tekrar oyuna başlamayın. Bu onlara tırmalama ve ısırmanın uygun davranışlar olmadığını öğretecektir.
Neleri Yapmalısınız?
Eğitim. Bu istenmeyen davranışlarını değiştirebilecek tek çözümdür.
Ağızlık kullanmalısınız.
Köpeğinize alternatif egzersizler ve yeterli mental uyarımları sağlamalısınız.
Neleri yapmamalısınız?
Köpeğinizin saldırganlık problemini ona agresyon göstererek çözemezsiniz. Boğma tasmalarının köpeğe vurmaktan hiç bir farkı yoktur. Üzerine bir de korku kaynaklı yıkıcı (destructive) sorunları ortaya çıkabilir.
Cezalandırma çoğu zaman yararsızdır.
Diğer insanların davranışılarını sizin agresif köpeğinizden dolayı değiştirmesini isteyemezsiniz. Saldırgan köpeğin sahibi köpeğinin tüm yaptıklarından sorumludur.
Veterinerinizi Ne Zaman Aramalısınız?
Eğer köpeğinizdeki davranış değişimi programını veteriner hekiminiz uyguluyorsa, amaçlara ulaştığınız zaman haber vermelisiniz.
Eğer köpeğiniz ya da kendiniz ısırılırsanız veteriner hekiminize haber vermelisiniz.
Eğitim sorunu çözmüyor ve medikal ilaç kullanma aşamasına gelindiyse.
Takip etmeniz gereken belirtiler:
Sürekli eğitim parça parça eğitimden daima daha iyi sonuç verir. Eğer saldırganlık davranışlarının tekrarlayıp tekrarlamadığını kontrol emelisiniz.
Kontrol Muayeneleri:
Eğitmeniniz ya da veteriner hekiminizin söylediği tarihlerde kontrole gitmelisiniz.
Eğer ilaç kullanıyorsanız, ilaca göre veteriner hekiminiz kontrol aralıklarını belirtecektir.

Eğer imkanlarınız varsa Nick Cave den de yardım alabilirsiniz.